بوی لیمو!

از مسیرعقل و آزادیبرای من فلسفه درهمه حال به  نقش ملکه علو م ظاهر می شودو چنانکه ارسطو می گوید دانشی است که به حیرت آدمی  پاسخ می دهد لذا کسانی اهل فلسفه هستند که درد دانایی دارند ودر پی جهانی خردمندتر....اما آنچه من از فلسفه می فهمم با همه وسعتش  شاید  مدخلی بر کشف ناشناخته های اندک من از هستی ست آنجا که جهان زیر هر تلسکوپی هرچند بزرگتر دورتر می شود بگونه ای که عقل آدمی برای رسیدن به مفهومی حداقلی ازاین  سرانجام بی منتها ی ماجرا قد نمی دهد ...لذا ورود به وادی فلسفه  در نهایت بر زخم های آدمی نمک می پاشد و بر حیرت او می افزاید....   تفاوت علم و فلسفه نیز در این است که علم نوعی کنجکاوی ست نسبت به پدیده های ناشناخته و فلسفه هزارتوی سردرگم آدمی را به چاه ویل ناکجایی ختم می کند که تازه اول راه عزلت و تنهایی وفقر آگاهی  ست که هیچ تقصیری متوجه  آدمی نیست مگر غول مهابت آمیزی که جهانش می نامیم..... باری  علیرغم همه  رنج ها و مصائب ورود به این وادی چون عرصه ناشناخته های جنگلی تاریک یا دریایی نا آرام درعین لذت بخشی ماجراجویی  کشف و شهود اندیشه..... ترا در عین ناتوانی محض چون کوه یخی اگر باشی  آب می کند..... جستجو که می کنی به این نتیجه می رسی فلسفه همچنان که از یونان شروع می شود باز هم در همان اروپا از خواب غلفت هزار ساله ق بوی لیمو!...

از سروده آ فتاب ماهشهر!ماهشهر زیباستمثل همه جهانوقتی که نسیم می وزدو دریا رام وبیابان ملایم می شودو تو بال گیسویت رابا آفتاب می آراییتهران بهمن 96 علی ربیعی(ع-بهار) سروده آفتاب تیر من از عاشقی تمامی تنت را خواستم تا بوسه ای بکارم بلند و ابدی چون آفتاب تیر برقلب صحرای ماهشهر! تهران علی ربیعی(ع-بهار) نوشته شده توسط علي بهار در ساعت 22:10 | لینک  |  بوی لیمو!...